14.

ادم ها عجیب هستند . خیلی وقت ها خیلی چیز ها یادشان می رود... . تما خوبی های یکدیگر را پای یک بدی , به باد فراموشی میدهند . و حتا این رفتار زشتشان در ارتباط با خدا هم خود را نشان میدهد. نه که فکر کنید موعظه گر شده باشم! نه! روی صحبتم دقیقا به خود خود خودم است.

یادم رفت

من یادم رفت که خدا چگونه مرا در اغوش کشید. زمانی که با شدت هر چه تمام به سمت نیستی در حال سقوط بودم. چگونه دل مردی را با من همراه کرد. چگونه خاک و خل را از دست و پایم پاک کرد و دست مهربانی به سرم کشید. 

سرش داد زدم که مرا فراموش کرده و نمی بیند! فکر کنم حسابی دلش را شکستم. اگر جای خدا بودم یک تو دهنی محکم به خودم میزدم. 

نه خدای عزیزم! من آن روزها را فراموش نکرده ام. ببخشید که هنوز نیاموخته ام که خشمم را فرو ببرم و فکر کنم. فکررر..

به تو که انقدر بزرگی و مهربان..

که با نشانه هایت همیشه به کمکم آمده ای!

که قلب مهربان و آکنده از عشقی را به سویم فرستادی تا فرشته ی نجاتم بشود.

تا بشود امروز و من در اوج تمام غصه ها و ناراحتی ها و دلهره ها و نگرانی هایم , با صدای بلند و مستانه در آغوشش بخندم!

در میان بازوان مردانه ش , زنانگی ام را به رخ بکشم و حسابی ناز کنم...

تا قلبم پر شود از احساس آرامش و امنیت و عشق! عشششششق!

حسی جادویی که می تواند هر ویرانه ای را به قصری طلایی تبدیل کند.

خدای مهربانم! تو معجزه ات را نشانم داده ای. تو نشانه هایت را نشانم داده ای. حس می کنم بنده نظرکرده ی تو باشم. یکی از آن آفریده هایی که حسابی هوایش را داری. هر چقدر بیشتر به زندگی گذشته ام و حالم نگاه می کنم , حس می کنم حسابی برایم برنامه ریخته ای. همه اتفاقات به جایش افتاده است. حتا تمام سختی ها و مشکلاتی که با آن ها روبرو شده ام , به گونه ای موهبت بوده است. موهبتی که به من درس زندگی آموخته تا قدر داشته هایم را بدانم و برای چیزهایی که ندارم تلاش بکنم و حسرت نخورم.

همین که حس می کنم به واسطه تمام مشکلاتی که تا به امروز داشته ام ,  می توانم احساس قدرت کنم. قدرت در برابر تمام  ناهمواری ها و پشت سر گذاشتنشان..

خدای عزیزم! قشنگ ترین معجزه ای که نشانم دادی, معجزه عشق بود. 

حس نابی که آرزو می کنم هر آدمی که روی زمین زندگی می کند , تجربه ش کند... 

حسی که سراپا سرمستم کرده! 

خدای مهربانم! تو بهترین خدایی هستی که میتوانی باشی. سرچشمه تمام بهترین ها و مهربانی ها و عشق ها...

ممنون که گوشه ای از عشق بی نهایتت را نشانم دادی...

راستش حسابی به خودم می بالم! حس می کنم حسابی پشتم ایستاده ای و هوایم را داری.. وقتی به این فکر می کنم که هیچ وقت تنهایم نگذاشته ای و همیشه کنارم بودی و حتا گاهی من را پشت سرت قایم کردی یا چشمانم را گرفته ای تا از من محافظت کنی , از هیچ چیزی نمی ترسم. و عااااشق زندگی میشوم!

خدایا! ممنون... بابت همه مهربانی هایت !

ممنون که دستانم را رها نمی کنی.

+ فرهادم درست است که بالی برای پرواز ندارم ! اما با تو بودن و در کنارت بودن باعث شده که بارها حس پرواز را تجربه کنم... تو بال پرواز منی :*